ค่าเบี้ยประกันชีวิต (ไม่เฉพาะเจาะจงคนใดคนหนึ่ง)
ผู้ประกอบการซึ่งเป็นนายจ้าง ได้จ่ายค่าเบี้ยประกันชีวิตให้แก่พนักงานโดยกรมธรรม์ได้กำหนดผู้รับผลประโยชน์เป็นพนักงาน
- พนักงาน
- ค่าเบี้ยประกันชีวิตถือเป็นเงินได้ของพนักงาน พนักงานต้องนำไปคำนวณภาษีเงินได้พนักงาน 40(1)
- นายจ้าง
- ค่าเบี้ยประกันชีวิต ที่ผู้ประกอบการจ่ายให้กับพนักงานเป็นการทั่วไป (ไม่เฉพาะเจาะจงคนใดคนหนึ่ง) ผู้ประกอบการสามารถนำมาเป็นค่าใช้จ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิได้ และผลประโยชน์ตามกรมธรรม์ที่นายจ้างได้รับ นายจ้างต้องบันทึกเป็นรายได้ และเมื่อนายจ้างได้ส่งมอบผลประโยชน์ให้พนักงานตามระเบียบสวัสดิการ ถือเป็นส่วนหนึ่งของสัญญาจ้าง นายจ้างมีสิทธินำผลประโยชน์ที่ส่งมอบให้พนักงานมาถือเป็นรายจ่ายได้ไม่ต้องห้าม
ค่าเบี้ยประกันอุบัติเหตุ หรือ ประกันภัยหมู่พนักงาน
- สำหรับกรมธรรม์ประกันภัย ที่มีกำหนดอายุเวลาไม่เกิน 1 ปี เฉพาะส่วนที่คุ้มครองค่ารักษาพยาบาลเท่านั้น และต้องเป็นบริษัทประกันภัยในประเทศไทย
- จึงจะไม่ถือว่าเป็นเงินได้ของพนักงาน ทั้งนี้ให้รวมถึงค่าประกันของลูกจ้าง สามี ภริยา บุพการี ผู้สืบสันดาน ที่อยู่ในความเลี้ยงดูของลูกจ้างด้วย
ค่าสินไหมทดแทน
- เงินที่ได้จากผลประโยชน์ของการประกันภัย เป็นเงินได้ที่ได้รับการยกเว้นไม่ต้องนำมาคำนวณรวมเป็นเงินได้ของพนักงาน
